Wat betekent het om Spaanstalige of Latijns-Amerikaans te zijn? Hoe beïnvloedt erfgoed onze relaties, onze inspiratie en ons werk?
De onderstaande verhalen werden gedeeld door leden van Crecer, de Latijns-Amerikaanse/Spaanstalige Business Resource Group (BRG) bij UPS. Ze laten het perspectief van deze UPS’ers zien, en gunnen ons een blik op hoe hun diverse achtergronden hun leven en werk bij UPS hebben beïnvloed.
Willie Rivero - Vice-president van Corporate Automotive Engineering en uitvoerend adviseur van Crecer
Ik ben de zoon van Cubaanse vluchtelingen die alles opofferden om hun kinderen de kans te geven een beter leven te leiden. Mijn vader geloofde heilig in diversiteit van denken en vrijheid van meningsuiting. Mijn moeder was lerares, die me de vele voordelen van een leven lang leren inprentte. Mijn ouders hadden een enorme impact op mijn leven en hebben me een geloof in zelfontwikkeling en diversiteit van denken bijgebracht.
Sinds 2008 ben ik senior personeelslid. Met meer dan 30 jaar ervaring in de automobielindustrie heb ik een breed scala aan functies bekleed: vanchauffeur, automonteur, wagenparkbeheerder, manager wagenparktraining, regiomanager voertuigen tot divisiemanager voor kleine pakketten en vice-president van onderhoud en techniek van het wagenpark.
Jose Aguayo - Procurement Services Manager en voorzitter van Crecer, Corporate Chapter
Ik ben geboren in Puerto Rico en belandde op mijn twintigste in Connecticut, vol dromen, op zoek naar mogelijkheden om een beter leven te leiden. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een kind was en net als veel gescheiden gezinnen had mijn moeder het financieel moeilijk. Ze leefde van loonzakje naar loonzakje en ze had meerdere banen om ervoor te zorgen dat mijn broers en zussen en ik eten op tafel hadden. Ondanks alle problemen, zorgden mijn moeder en mijn oma altijd voor ons.
Binnen een week na aankomst in Connecticut in 2000 begon ik mijn carrière bij UPS in de Hartford hub als parttime pakketverwerker. Het was de perfecte taak, waardoor ik mijn vrije tijd kon investeren in het volgen van Engelse lessen en studeren.
Nu ik mijn 20e verjaardag bij UPS vier in de maand van het Spaanse erfgoed (Hispanic Heritage Month), vraag ik mezelf af of alle offers die ik gemaakt heb de moeite waard zijn geweest. Het antwoord is eenvoudig: drie UPS-bedrijfsunits, negen functies, twee dochters en een leven dat ik altijd al wilde, met veel ongelooflijke ervaringen. Ja, het is de moeite waard geweest.
Manfred Morales - Corporate Operations Senior Project Manager and Crecer Co-Chair, New Jersey Chapter
In 1980 maakte ik een treinreis van 23 uur van Chicago naar New York om te bepalen waar mijn leven heen moest. Ik werd in de Bronx opgevoed door een alleenstaande moeder. Ze verhuisde van Puerto Rico naar New York en kreeg mij toen ze zelf nog maar een tiener was. Mijn moeder deed haar best en ik zal altijd dankbaar zijn. Maar mijn keuzes in het leven als jongere zorgden ervoor dat ik de verkeerde kant op ging.
In april 1982 ontmoette ik de liefde van mijn leven en we genieten nog steeds samen van het leven. In juni 1982 kreeg ik een baan bij UPS als preloader in het Rockefeller-centrum in New York. UPS hielp bij het betalen van bijna elke cent van mijn bachelordiploma en mijn MBA.
Mijn opleiding opende voor mij vele deuren en nu ben ik engineering manager voor UPS. Ik ben verantwoordelijk voor de creatie, ontwikkeling en ondersteuning van veel van onze operationele technologiesystemen.
Nu mijn carrière bij UPS ten einde loopt, zal ik altijd de collega's herinneren die me onderweg hebben begeleid. Ik had nooit het gevoel dat ik anders was dan anderen, ondanks het feit dat er weinig Spaanstaligen waren toen ik begon. Tegenwoordig hou ik van de diversiteit binnen onze organisatie en hoe we ieders bijdragen waarderen.
Ik vind het geweldig dat ik Puerto Ricaans ben. Ik hou van mijn eten, mijn muziek en mijn cultuur. Ik vind het ook geweldig om een UPS’er te zijn. Bedankt, UPS, dat je me het gevoel hebt gegeven dat ik hier altijd al thuishoorde. Gracias!
Wilfredo Ramos - President, district Mexico en Latijns-Amerika
Ik vind het een verantwoordelijkheid voor andere Latijns-Amerikaanse werknemers om te zeggen: “Hé, als deze vent uit Puerto Rico - een gewone jongen, geen doctorandus of iets dergelijks - in staat is om een leiderschapsfunctie te vervullen, dan kan ik dat ook.” Om zo het goede voorbeeld te geven.
En voor niet-Latijns-Amerikanen, leer ons kennen. Begrijp wie we zijn, wat ons drijft. Jezelf blootstellen aan andere culturen maakt ons alleen maar beter. Het zorgt ervoor dat we dingen vanuit een ander standpunt zien. Het is die diversiteit van denken.
Toen ik in Spanje was, had ik een zeer divers team dat bestond uit een oudere werknemer uit Duitsland, een jongere uit Frankrijk, mensen van verschillende locaties in Spanje, uit Engeland en uit Colombia. En wat ik ze zei was, ik wil niet dat je het ermee eens bent gewoon om het ermee eens te zijn. Als je hier komt en het met iedereen eens bent, dan denken we niet. Dan komen we niet tot de beste conclusie. Ik wil dat je jezelf bent en gebruik maakt van je ervaringen. Dat geeft ons iets dat we niet hebben gezien.
Voor mij is dat een grote verantwoordelijkheid. Ik zeg tegen mensen, hé, ik was vijf of tien jaar geleden precies waar jij nu bent. Het enige wat je te doen staat is om je beste beentje voor te zetten, te blijven leren, jezelf te blijven ontwikkelen. Dan gebeuren er mooie dingen. Nu moet ik ervoor zorgen dat ze dezelfde kansen krijgen als ik. Anders zijn het alleen maar woorden.
Pamela Vargas - Marketing Manager, eCommerce Strategy en Partnership Crecer-vrijwilliger, Corporate Chapter
Ik ben geboren in Costa Rica. Mijn moeder is Nicaraguaanse en mijn vader Costa Ricaan. Mijn moeder was eind jaren 70, begin jaren 80 gevlucht voor de burgeroorlog in Nicaragua. Zij en mijn vader ontmoetten elkaar als mede-activisten op de hogeschool die zich uitspraken over onrecht, burgerlijke onrust en openbaar bestuur in Midden-Amerika. Kort nadat ik was geboren emigreerden mijn moeder en ik naar de VS. Ik ben het grootste deel van mijn jeugd grootgebracht in een eenoudergezin. Ik begon aan de universiteit toen ik 17 was en sindsdien ben ik financieel altijd onafhankelijk geweest.
Omdat ik op 19-jarige leeftijd bij UPS begon te werken en een managementfunctie op me nam terwijl ik nog aan het studeren was, was falen nooit een optie. Mijn werkethiek komt voort uit de strijd waarmee ik te maken heb gehad, en dit beïnvloedt niet alleen mijn werk bij UPS, maar ook mijn algemene kijk op het leven.
Sarah Matos - HR-specialist, talentwerving, Crecer-vrijwilliger, Corporate Chapter
Als eerste van mijn familie die ging studeren wist ik niet hoe ik de universiteit moest doorlopen. Al vanaf jonge leeftijd, tot de middelbare school, voelde ik me anders, omdat ik meer moeite had om dingen te organiseren in vergelijking met mijn klasgenoten. Opgevoed door een alleenstaande moeder die uit Venezuela was gemigreerd, zag ik hoe ze zichzelf positioneerde in de wereld om kansen voor zichzelf te creëren.
Van het invullen van aanmeldingen voor de universiteit tot het aanvragen van studiebeurzen, haar toewijding om ons een beter leven te geven was de inspiratie die ik gebruikte om mijn eigen pad naar het hoger onderwijs te creëren. Hoewel ze niet bekend was met het Amerikaanse universitaire systeem, was ze mijn grootste fan en liet ze me zien dat de mogelijkheden eindeloos zijn. Omdat ik als lid van een minderheid de universiteit doorliep, heb ik gebruik gemaakt van alle hulpmiddelen en leiderschapsmogelijkheden die de school te bieden had. Hierdoor creëerde ik een netwerk van mensen die me steunden en hielpen en me naar UPS leidden.
Toen ik na mijn afstuderen een stage bij human resources bij UPS accepteerde, merkte ik dat deze ervaring anders was dan eerdere werkervaringen. Mijn leergierigheid en goede werkhouding, die ik van mijn moeder heb, werd onmiddellijk erkend en ik kreeg geweldige kansen als stagiair, kansen waar ik zelf nooit op had durven hopen.
Ik zou niet zijn wie ik nu ben zonder de gerichte inspanningen van UPS om mij te ontwikkelen tot de beste versie van mezelf. Als de fulltime UPS’er die ik nu ben kan ik zeggen dat mijn passie voor de organisatie diep zit, omdat iedereen geloofde in mijn capaciteit om grote dingen te doen. Ik kijk ernaar uit om mijn vaardigheden verder te verbeteren en nieuwe te ontwikkelen terwijl ik mijn reis bij UPS voortzet.
Jose Turkienicz - Chief Procurement, Real Estate & Global Business Services Officer
Mijn grootouders van moederskant ontvluchtten de pogroms in Bessarabië (Moldavië) aan het begin van de 20e eeuw. Mijn grootouders van vaderskant ontvluchtten Polen aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Beide families vestigden zich in Brazilië. Helaas kon niet iedereen op tijd ontsnappen.
Ik ben in Brazilië geboren. Ik ben de kleinzoon van die voorouders die zonder geld aankwamen en de taal van hun nieuwe thuisland niet konden spreken, maar ze werkten onvermoeibaar om een huis te bouwen en hun kinderen op te voeden. Mijn waarden en werkethiek heb ik van hen.
Terwijl de meeste van mijn vrienden overdag naar school gingen, werkte ik overdag en volgde ik ‘s avonds mijn lessen, zodat ik financieel onafhankelijk kon zijn.
Ik ben enorm gezegend dat ik de kansen heb gekregen die ik heb gekregen en voor de mensen die me daarbij hebben geholpen. Ik hoop dat ik anderen ook heb geholpen en zal blijven helpen op hun reis.
Troy Murray - Supervisor klantoplossingen
Ik heb altijd geloofd dat het belangrijk is om betrokken te zijn bij extracurriculaire activiteit bij UPS. Voor de BRG’s was ik betrokken bij United Way, de WLD en andere vrijwilligersevenementen. Ik was van 2012 tot 2017 lid van de LGBTQ+ BRG.
Het was Adilka White, mijn vriendin, collega en de voorzitter van de Crecer BRG, die me kennis liet maken met Crecer. Ik ben niet Spaanstalig, maar ik leer graag over verschillende culturen, de geschiedenis en geografie van andere landen.
In januari 2020 kwam ik bij Crecer op zoek naar een kans om leiderschapsvaardigheden te ontwikkelen en te netwerken met nieuwe UPS’ers. De grootste winst van het meedoen aan Crecer was hoe het mijn interesse in deelname aan een BRG vergrootte. In 2021 ging ik opnieuw aan de slag met de LGBTQ+ BRG en nam ik een leidinggevende functie op me.
In de LGBTQ+ BRG worden mensen die zich niet identificeren als LGBTQ+ bondgenoten genoemd. Ik voel me een bondgenoot van de Crecer BRG. Ik heb het gevoel dat BRG’s en leden van elkaar kunnen leren. In de nabije toekomst wil ik graag een gezamenlijk evenement plannen met Crecer en de LGBTQ+ BRG.