"We bieden hoop."

Desktop-1440x752.jpg Tab-1023x960.jpg Mobile-768x760.jpg

Harry Kpoh, een UPS Global Logistics and Distribution e-fulfillment supervisor in Louisville, ontvluchtte de verwoestingen van de Liberiaanse burgeroorlog en kwam in 2003 aan in de VS. Een nieuwe maatschappij leren kennen was niet gemakkelijk.

“Als je van een ontwikkelingsland komt naar een land dat ontwikkeld is, kan de noodzaak om te integreren ontmoedigend zijn,” zei Harry.

Dus besloot hij anderen te helpen om met dezelfde ervaring om te gaan. Harry sloot zich aan bij andere Liberianen om de Liberiaanse gemeenschap van Kentucky en Zuid-Indiana op te richten. De groep werkte samen met staatsfunctionarissen om Liberiaanse nieuwkomers te helpen integreren in de Amerikaanse samenleving, hen te helpen de taalbarrière te overwinnen, zich aan te passen aan een nieuwe omgeving en een baan te vinden.

De situatie in Liberia stabiliseerde rond 2007. Er kwamen minder Liberianen naar de VS, dus Harry verlegde zijn focus naar een evenement dat het Afrikaanse Erfgoedfestival heet.

“Het was een brug om de Afrikaanse en Afro-Amerikaanse gemeenschap samen te brengen door middel van cultuur, muziek en het vertellen van verhalen,” zei hij.

Door zijn werk bij het Afrikaanse Erfgoedfestival ontmoette hij de burgemeester van Louisville die Harry vroeg om zitting te nemen in het Global Services Committee van Louisville, die de grote internationale gemeenschap van Louisville ondersteunt.

“En dat gaf mij de mogelijkheid om iets terug te kunnen doen voor Liberia,” zei hij.

Harry richtte de non-profitorganisatie Trembo National Association of Americas, Inc. op om iets te doen aan de cruciale behoefte van Liberia aan medische hulpmiddelen. Hij werkt samen met het Liberiaanse gezondheidsteam om erachter te komen wat het meest nodig is en neemt vervolgens contact op met organisaties die misschien kunnen helpen. De organisaties doneren of kopen essentiële spullen zoals ziekenhuisbedden, röntgenapparaten, geneesmiddelen, anesthesieapparaten, eiwitrijke maaltijden en meer.

Hij werkt samen met zijn team om de logistiek te coördineren voor alle hulpmiddelen die ze veiligstellen en werkt samen met de Liberiaanse overheid om ervoor te zorgen dat de container belastingvrij landt en de hulpmiddelen eerlijk worden verdeeld. Tijdens zijn meest recente reis was Harry in staat om voor $ 250.000 aan medische en levensverlengende hulpmiddelen te vervoeren die uiteindelijk ongeveer 8.000 inwoners ten goede kwamen.

Hij beschreef het verschil dat de hulpmiddelen kunnen maken.

“Een van de klinieken had vier kamers. De bedden bestonden uit een rand van stenen waar bladeren in lagen met kleding erbovenop,” zei hij. “Er was maar één infuuspaal voor de hele kliniek. De ziekste patiënt kreeg de paal. Toen er een ziekere patiënt binnenkwam, kreeg die persoon de paal. Wanneer meer dan één persoon een infuus nodig had, bonden ze de infuuszak aan het plafond. We leverden nieuwe ziekenhuisbedden en zeven infuuspalen voor die kliniek, wat genoeg was voor alle kamers en dan hadden ze er nog drie reserve.”

Liberia is nu ook begonnen met het bouwen van zwangerschapscentra waar een vrouw die zeven maanden zwanger is, kan worden opgenomen om verzorgd en gevoed te worden tot haar bevalling.

“De levensverwachting voor een zwangere vrouw op het platteland van Liberia is kort,” zei Harry.

Zijn organisatie heeft vijf zwangerschapscentra gevonden en voorziet deze van bedden, voedsel en andere hulpmiddelen.

Harry zei ook dat hij van plan is om te beginnen met het leveren van meer voedsel en kleding, sneakers, rugzakken en landbouwgereedschap tijdens zijn volgende reis. Hij heeft al 4.000 paar sneakers gekocht.

“Wanneer mensen horen dat we voedsel uitdelen, lopen ze soms wel 32 kilometer om het op te halen,” zei Harry. “Ze komen meestal op blote voeten en in gescheurde kleding aan. Het is hartverscheurend. Mensen zouden niet zo hoeven te leven.”

Harry werkt het hele jaar door aan het innen van donaties en fondsenwerving om de verzendkosten en reiskosten te dekken. Hij plant ook altijd de logistiek voor de volgende reis.

Hij werkt aan een cyclus van twee jaar: het eerste jaar verzamelt hij hulpmiddelen en plant hij de reis en het volgende jaar gaat hij op reis. Daarnaast doet hij ook nog de planning en fondsenwerving voor zijn organisatie. Het is veel werk. Maar hij denkt er niet aan om het niet zo te doen.

“Ik moet het zo doen omdat de behoefte er is,” zei hij. "We bieden hoop."

“Als je van een ontwikkelingsland komt naar een land dat ontwikkeld is, kan de noodzaak om te integreren ontmoedigend zijn.”

Gerelateerde Verhalen

Powered by Translations.com GlobalLink OneLink Software